Irgadın isyanı..! Şiiri - Mehmet Göden

Sen hiç soğan diktinmi toprağa?
Fidan, fide...Meşdele yaptınmı?
Ellerin sevdimi toprağı.
Kehniyi bildinmi?
Çapa nedir,hiç gördünmü?
Bilemezsin salon kızı, bilemezsin!
Benim sendeki gibi,bakımlı tırnaklarım olmadı,
Ellerimden nasırlar,çatlaklar!
Gözlerimden yaş,
Karnımda: Bebe,başımda dert eksilmedi!
Kısrağın,ineğin,tarlanın,herifin derdi.
Sevmeye vakit kalmadı..Tarladan çitten başka.
Saçlarıma boya değmedi,
Kurdela görmedi uçları..
Öylece kır düştü,
Yüreğimede,gönlümede!
Köreldi gençliğim,yediğim her kuru yavan ekmeğim,aşımla,
Kim geceleri sarmalardı? ter kokan tenimi!
Bu! kötü heriften başka.
Sen giydin güzelini,
Ben çatalı tanımadım.
Tanımadım yemeğime,haram katmayı,
Ar,namus,aile üçgeninden gayrı,
Ne elime değdi yaban el!
Ne okşandı saçlarım hoyratça!
Hissimi toprağa ektim,
Gül çıktı..!
Alınterimden nafakam!
Sen eline file değmeden büyüdün,
Sofraya gelene, yüz bükdün,
Ben zeytini tane ile yedim.
Her işim zordu benim,
Her yaptığım olağan.

İşte benim bu yüzden uzun tırmaklarım olmadı!
Cilalı,boyalı,ince uzun topuklu ayakkabılarımda!
Seninkine benzemez arzularım,
Tabiiki tuhaf karşılarsın!
Ben tarlada toprağa çapa vururum!
Sen disko 'da,barda yere!
Yattığın yatağında kaç iğrenç gece uyuyamazken,
Ben rüya görürüm eve geldiğin saatte,
Sen koklana koklana atılırsın,
Ben yaşlanırım güneşin altında.
Sen süslü,püslü salon güzeli!
Ben köylü güzeli!
Bu hep böyle oldu,hem ebedi,hem ezeli.

Berlin.1998
Bütün emeklerini topraktan çıkaran çilekeş kadınlarımıza atfedilmiştir.
1998 yılında bir televizyonun Adanada yaptığı çekimlerde sunucu bayanın kendisine sarılmak isteyen bir ırgatı ittiğine istinaden.