İrfan Subayları’na Şiiri - Nuri Soydal

“Namus lekesi değil alnımda gördüğünüz,
Vurulmuşum, vurulmuş düşmüşüm güpegündüz,
Şakağımdaki kansa o benim gülüşümdür.
Namertçe sürünmektense yiğitçe ölüşümdür.”
Diye diye vatan uğruna millet uğruna eğitim uğruna şehit olan öğretmenlerimize ithaf edilmiştir.

Bu vatan uğruna bunca yakılan
Canları anlattın, sen şehit oldun.
Bir hilal uğruna yurtta dökülen
Kanları anlattın, sen şehit oldun.

Bize yol gösteren yiğit Börü’yü
Sarayları basan o kırk çeriyi
Balıkesir Konya ve Hakkâri’yi
Van’ları anlattın sen şehit oldun.

Fatih’i, çağ açıp çağ kapatanı,
Atam Oğuz Han’ı o kutlu sanı,
Cihatta ateşli o güzel yanı
Anları anlattın, sen şehit oldun.

Küfrün her şeklini imanla boğan,
Kâfirin üstüne taş gibi yağan,
Bir zaman batarken bir zaman doğan,
Tanları anlattın, sen şehit oldun.

Neler döndüğünü kahpe zanlarda,
Avrupa’da çalan paslı çanlarda,
Allah’a çağıran şu ezanlarda,
Şanları anlattın, sen şehit oldun.

Yeter artık, hocam dağlama yürek
Sana türbe için gök kubbe gerek
Cennet olsun sana mahşerde durak
Dinleri anlattın, sen şehit oldun.