İrfan Sofrası Şiiri - Sadettin Uğur

Kuruldu seherde irfan sofrası.
Lokmaya can veren haller mübarek.
Sebiller dolusu zikir şırası
Sebili dolduran eller mübârek.

Bir yiyen doyamaz ikram tadına .
Zerre zerre koşar hakkın yâdına.
İblisin, nefsinin kör inadına
Lafz ile susmayan diller mübârek.

Oturmadan evvel masa başına
Buğday gerek buğday; ekmek,aşına.
Taşı değirmenin kara taşına
Çuvalı kaldıran kollar mübârek.

Dergâh bahçesinde boy boy ağaçlar,
Yemişleri renk renk, derde ilaçlar.
Atı üstünde şeyh, mahbub mizaçlar.
Atı koşturduğu nallar mübârek.

Çile ile gelir Hak'tan izzetler.
Çile mangalında pişer lezzetler.
Yandıkça yiyenler aşka namzetler.
Ateşine alev dallar mübârek.