Binlerce kelime dolaşırken aklımda
Sana söylenmemiş sözler gibi
Kalabalıklara bakıp geçirirken içini
Sevdiğini arayan gözler gibi
Yanar mı diye denerlerse gözlerine baka baka
Derin yaralara basılmış tuzlar gibi
Ne kadar seviyorsun diye sordular
Su damlası kadar dünyadaki dedim.
Gökyüzünün tavanı, atmosferin havası
Dünyadaki her tozun zerresi kadar dedim
Yeni aşıkların dudaklarındaki ıslaklık
Hiç bilmediğin bir şehrin
Köhne sokaklarında ya da
Boş otogarlarından
Geçmişizdir başka yıllarda
Ya da dolamıştır birkaç tel saçın
Valizimin tekerleklerine
Bizim dumana boğduğumuz dertlerimiz oldu hep
Bir çift gözü düşledik bi mart akşamında
Bizim verdiğimiz savaşları da hatırladığımız oldu hep
Kazanan kim mi, orasını hiç sorma
Bizim gözlerinden öptüğümüz hayallerimiz oldu hep
Soğuk rüzgar eser yine denizden
Üstümde yine yırtık bi paçavra
Gözlerine bakmaksa yine en sevdiğim
Sözlerini işitmekse imkansız
Düşünüyorum boş karanlıklarda
Ufka dalarkan güneşi kovalayan gözlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!