Yaşıyorsam seninleyim.
Mutlulukta seninle,
Sevinçte seninle,
Acıda, kederde seninle.
Seninleyim,
Yarım kalan şiir değildi
Nergis kokuları sinmiş sokaklarına bu şehrin
Kuşkanadından ağır olsa da sevmek
Derme çatma evlerimiz
Huzurlu, sıcak…
Olsa da yaşamak
Siz bakmayın şarkılar söylediğime,
Şarkılarım çığlığımdır benim.
Vallahi siz ömürsünüz,
Bana dokunmayın, ölürsünüz!
İnce dallardan yapılmış yuvam,
1
Yokluğunun
En dayanılmaz acıları
Yaşattığı gecelerde
Bir kirli çıkı gibi
Canlanıp yüreğimde
Sen denizdeyken ben
Kumdan kaleler yaptım.
Ellerimi sakladım kumlar içine
Ellerim nerede diye kızımıza sordum.
Ellerim nerede?
Ellerim...
Adını suya yazdım ve sonra ağladım.
Hadi kes kanayan sudaki adını,
o ince,
o narin,
o uzun parmaklarında tutuğun makasla,
o en ince,
Yıkandı yeryüzü boydan boya
İlkyazdaymış gibi yeşilleşti yapraklar.
Kalkınca tozların ağırlığı üzerinden
Rahat bir nefes aldı ağaçlar.
(1995 - Küçükkömürcü)
Güvercinci
Bir güvercin gönderdi göklere.
Çoğaldı güvercinleri güvercincinin.
Güvercincinin
Tek düşü güvercinleriydi.
Ziller çalıyor,
Bir büyük haberci gibi
Dikilip kapıma,
Bani alıyorsun başka dünyalara.
Kara, kapkara zamanlara
Açılıyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!