Doğmamış kızımın adıyla Çağrılan sevgiliye
Senden sonra güneş tutuldu gökyüzünde
Sema yağmura gebe
Toprak sana hasret
El açmış rahmet yolu gözler gibi
Deprem - I
17 ağustos
Ölüm karşımda safa geçti
Elleri arkadan bağlanmış
Gözlerinde senden de koyu gece karanlığı
Bu gün yirmi üç nisan
Neşe doluyor insan.
İşte böyle şiirler okurduk ilk okul çağlarında
Aslında ben her yirmi üç nisanda
Kürsüye çıktığım zaman
Bu gün seni defnediyoruz
Gıyabında o aziz yara
Binlerce ceset çıkmıştı
Kalbinin enkazından
Hepsi sendin
Ama sen hiç biriydin
Deprem - IV
Senden sonra
Bir deprem kuşatması sardı beni
Yıkıldım
Enkazın altında aranan bendim
Düş Hekim'i
- Toprağa Ruh Verene
Heyhat! hüsranla başlayan ömrün ikinci sahnesindeyim
Ziyan edilmiş bir ömrün sonundayım, Gel
I.
Bırakıp aşk dulu sinemi sana
Gidiyorum ey yar
Gönlümün gurbetinde seni bulmaya gidiyorum
Senin yanında hasretin keserken bileklerimi
Senin yokluğunda Nur’um
Dağların taşıyamadığı yük bana verildi
Sen hamalsın
Durma haydi
Hasretin altına gir dendi
Senin yokluğunda Nur’um
Ey Gönlümün tek yanılgısı
Nerde ise dön gel beri
Aşıkın gül yüzünü özler
Merhametinin yokmu zalim
Hani söylediğin o tatlı sözler
Zeus’un nazlı kızı
Afrodit’im
Kral Kroisos’un da aşkı
Artemis’im
Aşk mabedim
Ey şanlı kavgam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!