İrfan Korkmaz Şiirleri - Şair İrfan Korkmaz

Ne oldum yarabbi çocuklar gibi
Ben neyin peşinde neyi arıyom
Nerden gördüm seni kim bana dedi
Şu kötü gönlüme beyi arıyom

Bir cuma sabahı bir tebrik ile

NE OLUR BOŞ VER PARA AŞKINI

Ne olur boş ver sen para aşkını
Olma dünyalığın olma düşkünü
Bir cevapla sana yanan şaşkını
Ne kadar masumdur bir ona bakın

NERDESİN ARADIM FEYSTE YAZIDA

Nerdesin aradım feyste resimde
Rahatsızmı oldun boğuk sesimde
Hep aradım andım güzel isminde
Ne olur bahane bir çağrı versen

İRFANI İRFAN DEMEYE

Saç kalmadı başta gereksiz tarak
Yaşlandımmı acâb ederim merak
O resimle şimdi farkımız ırak
İrfanı irfan demeye şahit istenir

İSTEMEM
Hele şükür gördüm uzakta olsa
Usanmam yanımda daima kalsa
Benim kadar oda kıymetim bilse
Dünyada başkaca murad istemem

İSTER İNAN İNANMA

İster inan bana ister inanma
Zerre kadar sevdam kalmadı sana
Ben kardeşinim sen bacımsın bana
Beni bundan böyle bu gözle görün

--GİTMEZDİM--

Bilsem idi yalan dünyanın için
Bir tek saç telimi zayi etmezdim
Niye bunca cefa çektiğim niçin
Her derde yanarak şaşıp gitmezdim

ah şu seneler ah geçen seneler
gelir gider benim derdim yineler
her sene kapandı bizde haneler
koca köyüm ben zayi oldu gitti

tam elli haneydi düşürdük ona

KADEREMİ KÜSTÜN BANAMI KÜSTÜN

Noldu yine sana kurban olduğum
Kaderemi küstün banamı küstün
Serim ile sana köle olduğum
Kaderemi küstün banamı küstün

KAFAMA SIKASIM GELİR

Bazen nefret duygum ayyuka çıkıp
İki kurşun ikimizi kaldırsın
Kendini bir haltdan sayana bakıp
Diyorum bir tabut bizi aldırsın