İrfan Kapısı Şiiri - Metin Gürbüz

Açtım irfan kapısını
Omuzlaya omuzlaya
Aldım feyzin hepisini
Apazlaya apazlaya

Aldım felsefemi Pirden
Gözlerim açıldı birden
Özümü kaldırdım yerden
Tökezleye tökezleye

Kibiri çiğnedim geçtim
Kendi ateşimde piştim
Dostluk badesini içtim
Özümseye özümseye.

Sevgiyi gönlüme sürdüm
Her insanı kendim gördüm
Ben önceki beni yerdim
Gülümseye gülümseye

Dertl'oğlu doldum duruldum
Sevgi suyuyuna karıldım
İnsanı sevdim sarıldım
Benimseye benimseye.