Sen, canımın canı
Eşi bulunmaz deniz kızı
Tanrı bir benzerini henüz yaratmadı
Çiçeklere kokun, bala tadın karıştı
Yaz yağmuru yağmalı
Ardından güneş açmalı
Isıtmalı toprağı
Sonra toprak kokmalı
Buram buram seni kokmalı ki
Koklamalıyım doyasıya
Sen hayatıma doğan bir güneşsin
Umutsuzluğuma doğan umut
Yaşanmamış hayatı yaşanan yapan
Karanlıkları aydınlatan güneşimsin
Sen serap değil suyun kendisi
Bak rüzgar nasıl okşuyor tenimi
Tıpkı o beyaz ellerin gibi
Akan soğuk su nasıl titretiyor içimi
Bu hüzünlü eylül akşamında
Çılgın,neden yoksun yanı başımda.
Gönül pencerem açık,
artık gel gir içeri
Hem hal olalım seninle
Bak ağaçlar bile seni fısıldıyor,
Dostluğa, arkadaşlığa
Sevgiya, aşka ve sevdaya
Kadeh kaldıralım seninle
Senfoni çalmakta o büyük doğa
Aşkımızın senfonisi
Senin olduğun yerde ne karanlık,ne kış
Ne de hüzün vardır
Senin olduğun yerde neşe ve muhabbet
Dostluk sevgi ve güzellik fışkırır
Senin olduğun yerde açlık ve kıtlık
Hele susuzluk ve umutsuzluk hiç olmaz
Göremezse gözlerim seni
İşitemesem de sesini
Okşayamasam da o yumuşak tenini
Öpebilir miyim buseni
Tadabilir miyim hayat iksirini
Türkülere yaktım seni
Bulutlardan aşırdım
Yüreğimle buldum seni
Göz bebeğime tünedin
Dudaklarıma bütünlendin
Kollarımla sardım seni
Gerçek bir sevgilidir O
Gerçeğin ta kendisidir
Sevginin göbek adıdır O
Ne istersen oluverir,
Ne düşlersen yapıverir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!