Son kışları yasıyorum sanki ıcımde bir bozkır ayazı var yuregımde sensiz gecen her gecem zehir olup akıyor gözlerime nerdesin bıtanem nerdesin söyle sensiz gecelerin ayazında üşürken senin ellerin kimleri ısıtıyor söyle gel gel bıtanem yoruldum artık ağlamaktan yoruldum bütün insanları sen diye çağırmaktan yoruldum kimsesiz duvarlara senin hayalını cızmekten seni ölesiye ozledımkı ıcımı üşütüyorsun seni ölesiye ozledımkı yuregımı kan golüne gözlerimi bulata cevırıb durmak bilmeyen bir yağmur damlasına dönüştürüyorsun ve bunu yaptığında bütün bu şehrin insanları bana benziyor hepsi ıslak ve basları iki omzunun arasında yağmurdan kaçıyorlar oysa ben hiç yağmurdan kaçmamıştım gülüm senin sevgi damlacıkların olduğunu bildiğim için hep yağmurda kalmıştım simdi çıkmıyorum sokaklara gece yürümüyorum bu sahil kenarındaki parkta ayaz üşütmüyor artık içimi yüreğim duymuyor artık özlemini çünkü sen döndüğünde beni bulamayacaksın beni arasan gülüm başka kollara başka yollara bakma ben senindim senin kaldım hanı bizim parkın kösesinden yukarı doğru bir yol giderdi ya oradan çık yukarıya göreceksin yalnız degılım bende orada bir çiçek koy mezarıma birde bir damla göz yasını kokunu hissedeyim yüreğimde ama sakın güzelim sakın beni unutma elveda kır çiçeğim elveda hüzün bahçem elveda hazanım elveda sana ama sakın unutma ben her zaman senin yanında içinde olacağım simdi git ardına bile bakma sen mutlu ol ve bir daha bu mezarlığa uğrama elveda Bir sonbahar esintisine kapıldım yine bu gece.Sana hasrettim,seni özledim.Bir damla yas dökülü verdi gözlerimden fark etmedim yağmur damlası sandım oysa yüreğimden gelen ılık bir esintiydi üşüdüğümü hissetim ellerim titredi yüreğimde ne varsa yas olup akıverdi gözlerimden ama yinede seni bekledim bıkmadan usanmadan acaba neredeydin şuan sende benim gibi üşüyor muydun yüreğindeki esintiler yaş olup akıyor muydu gözlerinden şuan belki de fırtınaya kapılmış dalından koparılmış bir yaprak misali savruluyorsun rüzgarla birlikte sürükleniyorsun başka sevdalara başka şehirlere ama yinede baksa sevdalarda da olsan başka şehirlerde de olsan ben seni özlüyor seni düşünüyorum bazen kendimle dertleşiyorum neden diye soruyorum kendime neden hayatımda tek sen varsın ben sensiz neden yapamıyorum ama bu sorularıma bir türlü cevap bulamıyorum belki de hani söylerler ya bazı şeyler anlatılmaz sadece yaşanır ben seni bile yaşayamıyorum çünkü giderken sadece kendini değil beni de benden alıp götürmüşsün beni bana bıraksan seni sana olan sevgimi binlerce kez yaşardım oysa sen o kadar insafsız çıktın ki kendinle yetinmeyip beni de aldın götürdün bilmediğim yerlere belki de suç bendeydi sana sevgimi söylemeliydim ama korktum seni kaybetmekten beni bırakıp gitmenden korktum oysa bende biliyordum sende beni seviyordun bunu gözlerinden anlayabiliyordum ama yinede korkuyordum senin yanındayken üşümezdim ben oysa şimdi soğuk içime yüreğime işliyordu yoktun bende gitmiştin kim bilir şimdi kimin gözlerine bakmaktasın kimin ellerini tutmaktasın şimdi daha iyi anlıyorum bitanem sen aslında benden çok uzaktasın.seni seviyorum… irfan demirel
Bugün hasret var içimde, özlem ise gözlerimde. seni arıyorum yolarda, seni arıyorum kantinin her bir kösesinde. ama yoksun, neredesin be güzel kız o günkü bakışın gülüşün hiç aklımdan çıkmıyor. sen güldükçe yüreğim titriyor üşüdüğümü sanma ağlamıyorum da. özlem duyuyorum sadece sana. ilk kez bu duyguları yasıyorum hayatta. ilk kez belkide bir sevda giriyor aklıma.bugün ilk kez sesim titredi, belkide ilk kez ağlamak istedim doyasıya. sana olan özlemimi yüreğimden yaş olarak atmak istedim, bitmesini istedim hasretimin. orda o masada öylece duruyordun elimi uzatsam yanımdasın, dokunabilirim sandım. ama yanılmışım. ben sana ne kadar yakınsan belkide sen bana okadar uzak kaldın.şuan aklımdan çıkmıyorsun, ismini yazdım aklımın kalbimin bir kösesine. aslında korkuyordum da kalbime ineceksin diye, ama sen oradaydın belkide hep orada kalmalıydın, hep içim de gizli bir aşk olarak yasamalıydın. şuan ne yazacağımı bilmiyorum çünkü sadece seni düşüne biliyorum. aklımın her kösesi sensin ve ben seni istesem de içimden atamıyorum. galiba güzel kız ben seni seviyorum bunu ilk zaman kendime bile itiraf edemedim ama gerçekti ve kabullenmek zorunda idim. simdi ben seni seviyorum içim de senin sevgini yaşatıyorum, oysa sen benim varlığımdan habersiz, baksa yerlerde belkide başkalarını seviyorsun. özlemin simdi den beynimi kemirmeye yüreğimi üşütmeye başladı. adına sevda dediler sen asıksın diye hor gördüler. olsun be güzel kız ne olursa olsun ben seni seviyorum sen bunu kabullenmesen de.belkide istemeyeceksin sana olan sevgimi ama sunu sakın unutma senin bende yarattın seni kimse koparamaz benim içim den, bu sen dahi olsan. buna asla izin veremem bunu bil.peki şimdi söylüyorum güzel kız benimle yapmacık bir aşk masalına değil, toz pembe görünen bir aşka da değil, benim sana yüreğimi verebileceğim gerçek sevgiyi sana uzatabileceğim bir aşk sunuyorum. benimle hayatın en uç noktasına beraber çıkmaya, hayattaki tüm engelleri beraberce asmaya varmısın. seni bekliyorum yağmuru bekleyen kurumuş suya susamış toprak gibi,seni bekliyorum açmak için baharı bekleyen çiçekler gibi. gel ne olursun benim baharım ol herkes dört mevsim yasarken ben sadece seninle baharı yasayım. bekliyorum sakın unutma bu bekleyiş günlerimi aylarımı ve de yılları dahi alsa hep seni bekliyor olacağım, beni unutma.
sen mavisin benim ıcın okyanuslardan daha mavı daha can alısı ama sımdı yoksun yanımda kalbım kırık sensızken hep sonbaharlara mahkum oldum ıcımde hep o yakıcı ayaz vardı gokyuzunden yagmur damlardı yuzume yagmur sanarlardı oysa ben aglamaktaydım sensız oldugum ıcın sen olmadıgın ıcın bende yoktun ıste gıtmıstın bırakıp benı mevsımsız terk etmıstın sımdı nerelerdesın kımınlesın kım bılır senın ellerını kım tutuyor benım yerıme kım bakıyor gozlerıne benım baktıgım gıbı gıdısın benı oyle yıktıkı sımdı bos duvarlara resmını cızıyorum kapıdan gelene sen dıye bakıyorum her defasında umutsuzca yıkılıyorum nerdesın bıtanem nerdesın sımdı don artık ne olur bana don gerıye verbenden aldıklarını yuregımı kalbımı gozyaslarımı sevgımı gerı ver bana yuregım tıtremezdı yagmur yagdıgında ve usumezdım ayaza cıktıgımda oysa sımdı oyle mı cıkamıyorum korkumdan sokaklara bır soz soyleyemıyorum ınsanlara senın gıttıgını anlamasınlar benden ama gıttın sen umutsuzca bıraktın benı neden sen gıdınce hep gozu yaslı kaldım hıc durmadı akan yaslar yuregımde ne varsa sana dayır damla damla atmaya calısıyordum bak benden gıdelı 20 yıl olduva senı hala atamadım ıcımden susmak bılmıyor yuregım dınmek bılmıyor acın benı bırakıpta gıttıgın gun hala aklımda unuttum sanma sana kızmıyorum aslında benı bu hayata yalnız koyup gıttıgın ıcındır sıtemım neyse gulum bugunder senı cok uzdum yarın gıne gelırım sen uzulme yıne saatlerce konusuruz bak sana ne getırdım o en cok sevdıgın papatyaları bırde hatıram olsun dıye bır damla goz yası sen mezarında rahat uyu yakındır kavusmamız yakındır sevdamız yakındır be guzelım elveda yarın gorusmek uzere.....
İRFAN DEMİREL
Bir sonbahar esintisine kapıldım yine bu gece.Sana hasrettim,seni özledim.Bir damla yas dökülü verdi gözlerimden fark etmedim yağmur damlası sandım oysa yüreğimden gelen ılık bir esintiydi üşüdüğümü hissetim ellerim titredi yüreğimde ne varsa yas olup akıverdi gözlerimden ama yinede seni bekledim bıkmadan usanmadan acaba neredeydin şuan sende benim gibi üşüyor muydun yüreğindeki esintiler yaş olup akıyor muydu gözlerinden şuan belkide fırtınaya kapılmış dalından koparılmış bir yaprak misali savruluyorsun rüzgarla birlikte sürükleniyorsun başka sevdalara başka şehirlere ama yinede baksa sevdalarda da olsan başka şehirlerde de olsan ben seni özlüyor seni düşünüyorum bazen kendimle dertleşiyorum neden diye soruyorum kendime neden hayatımda tek sen varsın ben sensiz neden yapamıyorum ama bu sorularıma bir türlü cevap bulamıyorum belkide hani söylerlerya bazı şeyler anlatılmaz sadece yaşanır ben seni bile yaşayamıyorum çünkü giderken sadece kendini değil benide benden alıp götürmüşsün beni bana bıraksan seni sana olan sevgimi binlerce kez yaşardım oysa sen okadar insafsız çıktın ki kendinle yetinmeyip benide aldın götürdün bilmediğim yerlere belkide suç bendeydi sana sevgimi söylemeliydim ama korktum seni kaybetmekten beni bırakıp gitmenden korktum oysa bende biliyordum sende beni seviyordun bunu gözlerinden anlayabiliyordum ama yinede korkuyordum senin yanındayken üşümezdim ben oysa şimdi soğuk içime yüreğime işliyordu yoktun bende gitmişdin kim bilir şimdi kimin gözlerine bakmaktasın kimin ellerini tutmaktasın şimdi daha iyi anlıyorum bitanem sen aslında benden çok uzaktasın.seni seviyorum… irfan demirel
Şimdi soguk duvarlara
İcimdeki yalnızlıkla
Penceremdeki rüzgarlarla
Aglıyorum aglıyorum
Duyuyormusun sesimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!