Dağ gibi bir adamdı İrfan
Daha dün sabah....
Kim derdi ki yıkılır, yerle bir olur
Bir trafik lambasının dibinde düşer
Ve bir yaşam, böylece nihayet bulur
Henüz hayatın orta yerinde
Yaş ölüm yaşı mı? Bilmem ki
kırkbeşinde
İki genç fidan...Bir gül goncası
Bıraktı gitti... şimdi peşinde
Oysa... Ne hayalleri vardı İrfan'ın
Birkaç yılı kalmıştı...Emekli olacaktı
Bahçe içinde şirin...
Küçük bir ev alacaktı
Güller dikecekti bahçesine
karısına benzeyen...
Mis kokulu...Pembe,beyaz, alaca
Fidanları yetişip, meyveye duracaktı
Vakit, erkendi henüz
Torunlar,doğacaktı
Olmadı be İrfan..olmadı arkadaşım
Varmıydı çekip gitmek
Darmıydı bu koca dünya sana
Neydi bu kadar telaş?
Neydi acele etmek?
Vade tamam... yol görünmüş
Yolcu, yolunda gerek...
Dönüşü yok bu yolun...Biliriz İrfan
Haydi git...,
Haklarımız, helal olsun sana,
Sende bize helal et...
Kayıt Tarihi : 21.7.2006 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
13.07.2006 tarihinde kaybettiğim sevgili görev arkadaşımınn hatırasına yazılmış bir kaç satır.. Ruhu şad olsun..Allah rahmetler yağdırsın.. RAHAT UYU SEVGİLİ DOST...
Saygı ve sevgilerimle,
Temel Duran
Ailesine ve arkadaşlarına başsağlığı dilerim
Allah Rahmet Eylesin
TÜM YORUMLAR (17)