Irene Şiiri - Cem Tekinarslan

İren, gülümse lütfen
Dalgalansın denizlerim, derinden
İçimi tatlı bir heyecan kaplasın
Kalbim fırlayacak gibi olsun yerinden
Gemilerimin dönüşü olmasın
Sana giden, son seferinden

İren, benimleyken neden soğuktu ellerin
Niçin hep buruktu için
Yoksa dalıp gitmek mi istiyordu gözlerin
Esiri mi olmak istiyordu
Çetrefil bilinmezliğin

İren, çaresiz kaldı mı hiç bakışların
Başkasını ıslattı mı hiç sağanak yağışların
Yitip kaldın mı karanlığın tenhalarında
İren, doğruyu söyle bana
Mutluluğu aradın mı başkalarında

İren, sen, en heyecanlı kıpırtımsın, acımsın, sızımsın
İren, saçlarını saydam fırtınalar dağıtsın
Bütün kapıların bana açılsın
İren, lanet olsun, yine yoksun
Canın sağolsun