Bazen konuşmak istersin
Ağzından tek bir kelime bile çıkamazken
Bakmak, gülmek,ağlamak istersin belki de
Bazen sadece gitmek istersin
Uzaklaşmak tüm buralardan
Geriye bir şey bırakmamak
Durmuşum kaldırım kenarında
Gece soğuk
Sokak lambalarıdan acı bir ışık
Bulutlar hüznünü boşaltıyordu
Yavaş yavaş
Annesini kaybeden yavru köpeğin hüznü vardı içlerinde
Aklımda kaldı sözlerin
Sözlerinle birlikte o güzel gözlerin
Kokun burnumda tütüyor
Ah ne tuzakmış ellerin
Çok arkadaşım, çok dostum var belki de
Ama bir tarafım hep yalnız
Bunu seviyorum, yalnız olmayı
Tek başıma eğlenebilmeyi
Kendimle daha çok kendim olmayı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!