Kelâmın yalan, beni benden alan.
Eskiler unutuldu, hatrı kalan.
Rastgele bir yerde,
En istemediğin anda,
Maziyi hatırlayacaksın, ızdırap içinde kahrolacaksın.
Sene 1915, aylardan Mart.
Yazıldı bir destan; kalemle değil, kanla.
Bir vatan kurtarıldı esaretten, cesaretle.
Mustafa Kemal'i ile, Cevat Paşa'sı ile, Seyit Onbaşı'sı ile.
Düşünmek istemiyorum sevgilim,
Sadece 2 günümüz kalmış olamaz.
Kabul etmek istemiyorum sevgilim,
Bu kadar ani gidişin olamaz.
Bu kadar seviyorken ,
Büyüktüm herhalde; ki,
Yarimin kalbine sığamadım.
Nedendir bilmem,
"Yâr" dediğimin yürekciğine sığamadım.
Ne oturduğum okul sırasına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!