Söyle bana lütfen!
Kapıları iyice kitledim de.
Ama kilitlerle kapılarla olmaz de!
Buğulu pencereden dışarı bakarken,
Yürü be kızım, kim tutar seni de
Yürürüm, yürürüm de, nereye?
Bilmek gerek neden bahsettiğini,
Acı sıfat olunca dudaklarda.
Nedir ki çekilen acı?
Yaşamla yaşadığı aşktan vazgeçenin,
Yıllanmış şarap misali yalnızlığımı?
Ya da hüznün zorla sahip olduğu,
Bir medcezir hayalindeyim,
Kumdan dalgaları yüreğimin,
Gidiyor geliyor, gidiyor gelemiyor.
Ayışığına tutkun düşlerim,
Sarsılıyor gidip geri gelmeyenlerle.
Eski, kendini baş taçı yapıyor,
İki başlı bir ejderhayım ben,
İkiyim, tek olmayı hiç beceremedim.
Bir yanım alevlerinde yakarken,
Diğeri kalan tek hazinemi koruyor.
Yolu cesaret düşenin kaderinin üstündeyim,
Yolsuzun ecelinin ismiyim.
Ne var ki? Buradaysam gitmeyi de bilirim.
Hiç zorlamaz beni ardımda bırakmak.
Sevmişimdir elbet kaldıysam ama
Delikanlılığımdır elimin hamuruna bakmadan,
Çekip gidilmesi gereken zamanı bilmek.
Ben Jan Darc’ ım, gururum yaşamımdır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!