İstanbul'da doğdu. 10 yaşında ailesiyle Tekirdağ'a taşındı. Şu an Seval-Ahmet Çetin Fen Lisesi'nde doktor olma hayalleriyle okumakta ve bu sırada varlığını yeni öğrendiği yazı yarışmalarında yazma yeteneğini geliştirmeye çalışmaktadır.
Ah, küçük dolunayım,
Bu gece de kalmadın,
Sana yalvardım,
Duymadın,
Bana bedenini ver,
Bana ruhunu ver
Parazit hayatlar var var eden beni
Asalak gibi yapışanlar yapışır zihnime benim
Işık dönmez, karanlık sönmez
İlacı yok hasta edenin beni
Ateşim yanar ruhuma yanan beni
Gökyüzü indiriyor incileri, ruhun tanesi
İncinin dokunuşuyla koyulaşmış kahır mavisi
Faniler silmek ister armağanı, ihanet ederler
O sırada gözlerim onları yine beklerler
Güneş kapandı, şimdi vakit fırtına
İçim kanıyor içim,
Ah benim gül açan çiçeğim!
Yanar döner bir bıçağım ben.
Öfkem en çok beni keser güzelim!
Yeniden oynar zihnimde anı şeridim.
Gözlerini dikmişsin kalbime.
Yalancı bir tutkusun, yalancı...
Yaktın, yandım, kül oldum seninle.
Yalanlarında boğdun sen beni.
Gördün, küllerim suyu kirletti.
Aslında senin tek damlan temiz
Kayboldum yıldızlarda...
O yıldızlar senin gözlerindi.
Nefesin nefesime nefes oldu.
Işıklarla dolu bir koridordayım.
Alnım kara, kalbim titremekten taş
Gecelere artık sığınamam.
Karanlıktan karanlık korumaz beni.
Işık, o kadar da korkutmaz beni.
Öksürüyor ruhlarla bütünleşmiş mezarlık bekçisi.
Ölülerin toprağındaki menekşelerin elçisi,
Taşkın su yetinemez köprülerle a dağ kalesi!
Adını gözlerime yazdım
Sonra nehre baktım
Yansımamda sen vardın
Sonra sahteliğime kandın
Bana bir çiçek verdin
Kuruyup ölüşünü izleyeyim diye
Bana bir gökyüzü verdin
Fırtınalar beni uyutmasın diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!