İrem Bağlarında Şiiri - Tarık Torun

Şırıl şırıl akan deli ırmaklar,
Gülistana dönen mümbit topraklar,
Misk-i amber kokan yeşil yapraklar,

İrem bağlarında esti samyeli,
Kesildi nimetin var olan eli,

Muhteşem binalar, köşkler, saraylar,
Bulunmaz manzara mehtaplı aylar,
İnsan aklı için garip olaylar,

İrem bağlarında olunca zulmet,
Azgınlaşınca kul kesildi rahmet,

Bir gece ansızın fırtına esti,
Zulmetin kökünü ibretle kesti,
Yıkıldı saraylar, kırıldı testi,

İrem bağlarında son bahar oldu,
Ad kavmi sonunda belayı buldu.

İnsanoğlu hayat kalıcı sandı,
Değişti iklimler kuraktan yandı,
Sarıldı dünyaya nefsine kandı,

İrem bağlarında bir tarih battı,
Yıkıldı saraylar, sütunlar yattı.

İlahi nizama kullar uymazsa,
Allah’ın emrini görüp duymazsa,
Adaleti koyup zulme doymazsa,

İrem bağlarında virane olur,
Uyar kul nefsine divane olur.

20.08.2008
Taha Tarık TORUN

CEVHERDEN GERDANLIKLAR
'Sana,Bana,Ona'