İrem Bağlarım Şiiri - Memik Kömekçi

Bülbülden bir nida geldi seherden
İrem bağında yangın var, der gibi.
Figanı feryada güller dayanmaz.
Solmadan çiçeğim kopar der gibi.

Eğilmiş boyunlar düşmüş başlar
Toprağım kavrulmuş, gel de gör gibi.
Zenk düşmüş yaprağa, yapışmış kaşlar
Akar yüreğime dolar sel gibi.

Ahengi bozulmuş tütmez ocaklar
Sanki bilmez halim bir de kör gibi.
Bülbülün figanı arşa ulaşsa.
Arşa derdim, uzun ince yol gibi.

Atılan bombadır, patlayan gülle.
Sanki depremdir, sallanan yer gibi.
Bozuldu bağlarım, soldu güllerim.
Gel de hallerimi,sor da gör gibi.

İrem bağlarıma ateşler düştü.
Yanar yüreğim ocakta, kor gibi.
Serilmiş yatıyor bebeler yerde.
Toprağa sarılmış ölen yar gibi
.
Ortadoğu kaderine aldırmaz.
Uçan bombaları gel de gör gibi.
Amerika sana nefes aldırmaz.
Kesilmiş gırtlağı, yerler göl gibi.

Köşkeroğlu acıları anlatma.
Sağır kulağım, gözlerim kör gibi.
Zalim Avrupa’nın savaş oyunu.
Çölü sular kanlar, olmuş sel gibi.

28.08.2015 (Kilis)