İrem bağları Şiiri - Davut Altun

Ellerimle yıldız topluyorum karanlıktan

İri parlak yıldızlardan

Sanki öpüyorum yokluğundan

Yağmur suları süzülüyor boynundan

Saçların dağılmış

Bitkin ve yorgun görüyorum seni

Ruhlarımız teselli ediyor fani bedenimizi

Ve şiir kanıyor kollarımız 

Yalnız kuşlar acıyor halimize

Cehennem kokuyor ayrılığımız

Omzunu yastığım biliyorum

Çitlerle örülü aklımda bir tek seni tutuyorum

Her satır aralığında seni saklıyor

Ve seni düşünüyorum
 
Vuslatı iple çekiyorum

Biliyorum

Gülüşmelerimiz boy boy çocuk olacak

İrem bağlarında
 
Sonra azizim

_Sonrası yok bazı şeylerin

Zaman ve mekandan ibaret her şey

O kadar.