İrdele Kalbiini Şiiri - Gürsoy Solmaz

İrdele kalbini hele irdele,
Adıma bir şeyler bulursun belki...
Seviyorum demek neden mesele,
İstersen sevgilim olursun belki...

Deme ki: hisleri ne yufka bir şey...
Deme ki: bu yollar patika bir şey...
Sendeki güzellik harika bir şey,
Gönlümde kurulur, kalırsın belki...

Sevmektir en güzel fani hayatta,
Bu zevki bir yaşa, bu hazzı tat da...
Düşünür dalarım, şaşarım hatta,
Umarım imana gelirsin belki...

Senin hançerende yüreğin yok mu?
Sevmeye ihtiyaç, gereğin yok mu?
Sevdiğin tek insan, tek şeyin yok mu?
Bir vicdansız için ölürsün belki...

Duyup işittiğin gördüklerine,
Sevgiye almadan verdiklerine,
Saçların, gözlerin, kirpiklerine
Bırak yüreğimi delirsin belki...

Dağılmış saçların bir yanı çözük,
Yok ise sevgilin ne kadar yazık,
Bir şiir, bir resim hatta bir yüzük,
Birinden hatıra alırsın belki...