Ve RAB’ be uzattı ellini kaf dağının zirvesinden…
Ağlama sesiyle düşerken çığlar, alıp götürdü bütün günahları heybesinden…
Eteğinde ağır kar kütleleri kafın ve zirvesinde hafiflemiş bir beden…
Ve çıplak kaldı kaf ,
kardan elbisesi giydirlirken,
yağan her danede yankılanan ses İRCİİ, İRCİİ, İRCİİ…
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta