Olunması başka bir şeydir öksüzlüğün
kalınması başka
giremezsiniz açık kapılardan mesela
kenara ilişiverirsiniz
buruk ama sitemsiz
bilmez kimseler
çoktan elinizden kayıp gitmiştir
salya sümük ağlama lüksü
hak edilmemiştir belki de hiç
yine de içlenirsiniz
hep sonuncususunuzdur
şeker uzatılan çocukların
ya da
unutuluverirsiniz
yabancı ve uzaktır artık
tanıdık ve yakın olan her şey
içinize dönersiniz
açmış kollarını bekler
kendi sahipliğiniz…….
07. 05. 2012
Günay AydınKayıt Tarihi : 8.5.2012 08:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Günay Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/08/iramak.jpg)
kendi sahipliğiniz
kendi özünden doğarak açılmak daha sağlıklı
güzel şiirdi
Kendi gurbetinde bir başınalık gibi..
Tek sen
Hep sen...
...
O yüzden, kendiyle arayı "açmamalı" insan
Iramamalı kendinden....
Yeniden okunmalı şiiriniz Öğretmenim..Bir kez daha tebrikler..
silinir insanın içinden bütün kalabalıklar
yeryüzü de öyle
öksüzlük böler kalbini
Ve beden
kalır geride bir parça ateş!
Kutluyorum değerli yüreğinizi Günay hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (30)