Yalnızım herkesin içinde bir yalnız.
Her geçen gün daha da uzaklaşıyorum
Uzaktan bile daha uzak hissediyorum
En kötüsü de ne biliyor musun?
Sevgiden uzaklaşıyorum, hayatımdam.
Hatta bu şiiri yazarken satırlarımdan
Ve kalemimden uzaklaşıyorum.
Galiba kendimden uzaklaşıyorum.
Yalnız kaldığımda yalnızlıktan,
Toplum içinde insanlardan uzaklaşıyorum.
Öyle işte...
Murathan AfşinKayıt Tarihi : 3.2.2024 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!