Irakta Şiiri - Metin Soydeveli

Irakta tütüyor bacaları ağır sanayinin
Yükseliyor milli gelirleri; mutlu azınlık
Ellerinde mecmuaları, gazeteler
Bilmem kaçıncı sayfada, sıradanlaşmış haberler
Kırk beş ölü daha; vuruluyormuş Irak’ta insanlar
On binleri aşmış sayısı vurulan sivillerin
Çetelesi tutulmaz olmuş, kaçı erkek
Kaçı kadın, kaçı çocuk; adı yok insanın.

Kabzaları ateşten, dipçikleri çivili olsa tüfeklerin
Yer çekiminden kurtulsa, kanatlansa bombalar
Takılsalar albatros kuşlarının peşine
Aşarken okyanusları, kaybedip takatlerini
Düşseler; gömülseler derinliklerine
Soluklansa, nefes alsa Irak’ta insanlık.

Bir kuş tünesin namlunun ucuna
Yuva yapsın nişangahına bir diğeri
Felç olsun zulmü zalimlerin
Karıncalansın tetikteki parmaklar
Ocağını yakmak yerine, barışa bir çubuk
Yaksan, ataların gibi, tüttürsen uzaklardan.

Temelindeki dürtü kaygı duymak, başarının
Barış adına hiç kaygısı yok, dünya jandarmasının
Huzurdan huzursuz, umudunu bağlamış kaosa
Bir ayağı çukurda dünyanın. Ne yüzü gülen var,
Ne adını anan kalmış Kurbanın, bayramın
Hepsi kurban; ne anlamı kalmış, ne karşılayanı
Bize de haram olsun gülmek, Kurban, Bayram
Gülüşünüze kurban olduğum
Gülüşünüzü gördüğüm gündür Bayram

(10.01.2007 İzmir)