Bu ne biçim uygarlıktır?
Evim barkım yıkılıyor.
Özgürlük denip adına,
İnsan kanı dökülüyor.
İşgal oldu topraklarım,
Çiğnendi bütün haklarım,
Elsiz kolsuz çocuklarım,
Toprağa can ekiliyor.
Zalim girdi ülkemize,
Çoluk çocuk eze eze,
Teröristlik neyimize,
Kurşun bize sıkılıyor.
İnsandır ortak adımız,
Nedir sizin muradınız?
Arşa çıktı feryadımız,
Bedenden ruh çekiliyor.
Her ne olsa da ırkımız,
Eşittik yoktu fakımız,
Zilleti çeken halkımız,
Şehirlerim yakılıyor.
Gece gündüz üstümüze,
Yağa dursun bomba füze,
İlkel işkenceler bize,
Başa çivi çakılıyor.
ELEMİ diyor ellerim,
Diyemem varmaz dillerim,
Ölümü kutsal bellerim,
Şeref namus yok oluyor.
İbrahim PATAZ
08/05/2004 ADANA
Kayıt Tarihi : 12.12.2005 07:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!