Irak'ta Bir Çocuk Şiiri - Kasım Alper Öz ...

Bir çocuk.......
Bir çocuk ağlıyor köşe başında
Izdırap çekmiş gözlerinden belli
Acı çekmiş ayaklarından belli çıplak ve yaralı
Gözleri kıpkırmızı kan çanağı
Acı çekmiş,ellerinden belli elleri kanlı
Yüzünden belli.....
Yüzünde korku ve endişe
Çocuk sesleniyor bize
Neden? savaş diye.

Bir çocuk,oturmuş ağlıyor köşe başında
Irak musalla taşında
Amerika masa başında
Çocuk bakıyor, sağına soluna
Babası yok,annesi yok,hiç kimsesi yok
Sadece duman sis ve silah sesleri...
Kaç aydır yağmur yerine mermi yağıyor havadan
Bir çocuk ağlıyor bir çocuk
İçinde kalmamış bir umut
Bir çocuk ağlıyor
Kendi aç,halkı aç,yani bir damla sevgiye muhtaç
Her yer yıkık,dökük,yanık
Havada sis,şehirde is
Aklar olmuş kara,karalar olmuş ak
Bir çocuk ağlıyor köşe başında
Hiç bir suçu yok,gözlerine bak.
Bir çocuk ağlıyor
Kurşunlar geçiyor yanından
Tüm dünya onu izliyor canlı
Ama her yer kanlı
Bir çocuk ağlıyor
Oyuncak yerine yıkılan evlerin taşlarını
Koynunda saklıyor
Ve insanlığın göğe yükseleceği günü bekliyor.

Bir çocuk ağlıyor
Dünya onu izliyor
Çünkü; o Irak’ta yaşıyor
Ve barışın gelmediği her gün
Biraz daha kanıyor,
Kanıyor kanıyor kanıyor........
Ve her geçen gün
Yavaş yavaş yok oluyor.......

(( 21 MART 2003))