Irak Savaşı Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Hürriyyet, demokrası,
Deyip,deyip geldiler.
Nice masum canlara,
Acımadan kıydılar.

Avrupa, Asyalının,
Adem değilmi babası?
Bu savaştır biliniz,
Tarihin yüz karası.

Elbette savaşında,
Olmalı bir hukuku.
Bunca minik çocuğun,
Neyde acaba suçu? ...

Kızıl asfalt üstünde,
Yatıyor bak esirler! ..
Bunlar insan Kasabı,
Hep Şarona benzerler.

Elektriği, suyu yok,
Iraklı çocukların,
Cesedi parçalandı,
Minicik yavruların.

İşte görün ey dünya!
Iraktaki huzuru(!)
Ayak çıplak, el bağlı,
Göz görmüyor bir yanı.

Gözü dönmüş caniler,
Saldırıyor evlere.
Çocukların yaşları;
Akıyor sanki dere...

Basranın sokakları,
Kanlar ile sulandı.
Cami ve kiliseler,
Durmadan bombalandı.

Servet, makam uğruna,
Zalimleri tutanlar:
Öyle bir an gelirki,
Sizden hesap sorarlar.

Hani Rusya, fıransa,
Nerededir kızıl çin?
Karşı çıkamadılar,
Zülmene ABD nin.

Öfkelendi zalimler,
Öldü gazeteciler.
İstenmiyor duyulsun:
Iraktaki zülümler...

Babalarla anneler,
Feryat ediyor feryat!
Allahım her mekanda;
Mümenlire yardım et.