Uyan bebek uyan,
Bak toprak kanıyor, kimin bu çığlık, yedi kat semadan duyulan.
Daha dün camından seyretmiyor muydun şu evin, hani biraz önce yıkılan, Yerle bir olan.
Bu ne öfke, bu ne zulüm, bunları görmüyor mu yaradan.
Uyan bebek, yolun uzun, yolculuk çetin, zırhını sıkı kuşan.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta