Iradı Bak Ara Gardaş Şiiri - Hüseyin Celil

Evvel böyle değil idin
Dertlerimi bilir idin
En gıymatlı gardaş idin
Attın beni dara gardaş

Gadir mevlam etsin himmet
Kimseye etmezdim minnet
Senden görür iken hörmet
Iradı bak ara gardaş

Dargınlığın neden bana
Sözlerin kar etti cana
Gaharlandım senden yana
Neydi bana zorun gardaş

Aman ha sen dara düşme
Dertlenip yaramı deşme
İki gözüm iki çeşme
Çağladı bak dere gardaş

İsterim dostumu görem
Varıp hatırını soram
Sağılmaz gayrı bu yaram
Yanıyor bak nara gardaş

Geçer ömür çürür beden
Bana soğukluğun neden
Yollarında figan eden
Söndürdün bak ferim gardaş

Acı ile geçti ömrüm
Böle olsun Allah kerim
Galmadı tükendi serim
Vurdun beni yere gardaş

Çağlıyor bu deli gönlüm
Gelip sormuyorsun halım
Hak imiş insana ölüm
Belki bende sıra gardaş

Bende hüzüm sende keder
Böyle olmaz kötü kader
Anlayana bunlar yeter
Dönmedi mi zarın gardaş

HÜSEYİN’im haktan iste
Deli gönlüm her gün yasta
Gavuşsam sevgili dosta
Kalırmıydı zorum gardaş

Kardeşim Mehmet’in buna cevabı

İsterim aranız bulam
Hislere tercüman olam
Bitsin bu husümet galan
Olam size çare gardaş

Herkes ettiğini bilir
Kimde sıra kim bilir
Kim kimden önce ölür
Sanma sende sıra gardaş

İnim, inim inliyorsun
Ne çok ağır söylüyorsun
Şu ciğerim dağlıyorsun
Yakma beni nara gardaş

Saygıda hiç kusur mu ettik
Bir sözünü iki mi ettik
Yaban ele biz mi attık
Neden soğudu ara gardaş

Başımızda kara bir duman
Neden yıkılmış idi yuvan
Püf noktası bura taman
Geçmişi bir tara gardaş

Sana değil kimsenin kini
Severler yürekten seni
Bozmadı kimse ahdini
Açma bizde yara gardaş

Neden boranlı hep başınız
Ne tuzunuz var ne tadınız
Rahat durmuyor ki eşiniz
Sanma sorun para gardaş

Ben biliyom acıların
Debreştiren sancıların
Kıymetin bil bacıların
Düşmeyesin dara gardaş

Daim yalvar ol hüdaya
Geldik ona kul olmaya
Bozuk ise eğer maya
Sürer seni zora gardaş

Sefil gardaşın böyle söyler
Korkarım bize güler eller
Benim gardaş beni anlar
Bahtımız böyle gara gardaş

Benim buna karşılık söylediğim

Geçti ömrüm kötü zaman
Benim ki mi suçlu olan
Biliyorsun kimdir yılan
Kınıyon mu beni gardaş

Elbet bu günlerde geçer
Hadim olan dostun seçer
Eşimden kalmışım naçar
Sanıyon mu beni gardaş

Nerde benim dostum nerde
Eşlerini gördün burada
Ben kalmışam orta yerde
Biliyon mu bunu gardaş

Anladın mı bi çareyi
Görmedin mi bu haneyi
Sarmıyon mu sen sunayı
Duyuyon mu beni gardaş

Atıyorsun bana taşı
Görmüyorsun akan yaşı
Güler mi ağlayan kişi
Gülüyon mu bana gardaş

Ben yanarım kana, kana
Sözlerim değildi sana
Çok ağır demişsin bana
Deniyon mu beni gardaş

Abdessiz namaz kılınmaz
Ecel gelmeden ölünmez
Kimde sıra hiç bilinmez
Bilmiyon mu bunu gardaş

Fakir boynu bükük olur
Dostu olan menzil alır
Sanma dünya sana kalır
Sanıyon mu bunu gardaş

Baba oldum döllerine
Varamadım evlerine
Hasretim ben dillerine
Özlüyor mu beni gardaş

Geçmişimi tarıyorum
Olanları biliyorum
Sebebini arıyorum
Anlıyon mu beni gardaş

HÜSEYİN’im bitmez çilen
Irızgını haktan dilen
Var mı sana arka duran
Soruyon mu bana gardaş