İradeyle Sevmek Şiiri - Aşk Aşkın Şehri ...

Seni bir ihtiyaç gibi sevmiyorum,
Bir zorunluluk gibi de değil.
Seni istediğim için seviyorum!
Çünkü aşk kader değil,
Bir karardır ve ben seni sevmeyi seçtim,
Her defasında, her sonsuz dönüşte,
Kendi irademle, kendi gücümle.
Sen benim huzurum değilsin.
Çünkü huzur durgunluktur,
Ve ben hareketten doğarım.
Sen benim sığınağım değilsin.
Çünkü sığınaklar korkaklar içindir,
Ve ben fırtınayı içime çekerim.
Çınarlar mı? Onlar sabit, onlar köklü,
Ama ben? Ben yangınım.
Kök salmadan da var olabilirim.
Çünkü benim varlığım,
Toprağa değil, iradeye dayanır.
Özlem mi? Beni acıtan değil, büyüten şey.
Sensizken bile seni taşırım ve her adımda,
Sana varan bir yol inşa ederim.
Bu bir eksiklik değil taşkınlıktır.
Bana yetmeyen bir evren gibi
Sana yetemeyen bir kalp taşırım içimde.
Zaman mı? Onu çoktan kırdım ben.
Her an bir öncekinin yankısı,
Ve bir sonrakinin habercisi.
Aşkımı binlerce kez yaşasam da,
Her defasında ilk defa yaşarım.
Çünkü her tekrar kendi efsanemi yeniden yazmaktır.
Sevgi boyunduruk değil, en büyük özgürlüktür.
Ben seni seviyorum, çünkü seni sevmek,
Beni benden daha büyük biri yapıyor.
Ve aşk? O, kaderin bana sunduğu bir hediye değil,
Benim kadere sunduğum bir meydan okumadır.
Aşk