İrade-i Cüziye Şiiri - Şükrü Metin

Şükür Yaradan'a sayısız şükür
İsyan gemisinde kürek çekmedim
Yaşantım içinde kalsam da fakir
Öfke tohumunu kalbe ekmedim

Efkâr ezgisiyle çalınır sazım
Semayı inletir çıkan avazım
Doğmadan alnıma yazılmış yazım
Hakk'tan gayrısına boyun bükmedim

Dert elinden yanmak makbulse öyle
Karalı bahtımı düşündüm şöyle
Müşkülatım budur ahvalim böyle
İnsanlığı içerimden sökmedim

Bağrımda feryadı etmeden beyan
Çıkmadı hâlimi hatrımı sayan
Doğruluk uğruna olsam da ziyan
Göz yaşımı dışarıya dökmedim

Özümü sevgiye bağlayan oldum
Hasretlikle hergün ağlayan oldum
Yüreklere akan çağlayan oldum
Kibir deresine doğru akmadım

Yalancı dünyada gönül olsun hoş
Utancından yere eğilmesin baş
Vefalı dost ile taşısam da taş
Soysuzun ardından dönüp bakmadım

Kaptırıp ben beni hep ahu zara
Çalıştım yıllarca geçmeden kâra
Garip Metin-iyim düşsem de dara
Adamlığın hududundan çıkmadım