Kapıda kalmış çocuk edasıyla,
Gizledim yürek imtiyazlarımı
Paslanmış, omzum mühürlü!
Yenilmişliğinde direnişlerim,
Yakışıklı sevdalarım vardı oysa benim...
İşlenirken nikotin tüm arsızlığıyla,
Beden-i sorgusuz öpüştük iptilâsız
İlk dublemde kararsızlık uzak!
Hislerim figüran olur bu filmde...
Kaderimi yüzüme vuruyor sanki,
Yine o adam çalıyor!
Suç aleti, öldürücü bir keman!
Kedere boğar çıldırtır beni her gece...
Her defasında son diyorum,
Olmuyor!
Sanırım acı bu yüreğe yakışıyor,
Ve anladım ki,
Esaret benden uzağa gitmeye korkuyor...
Kayıt Tarihi : 19.11.2010 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şakir Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/19/iptilasiz-opus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!