İptida Dünyaya Mektep Kurunca Şiiri - Ha ...

İptida dünyaya mektep kurunca
Hocamın dersini verdim idi ben
Melekler adem´e secde kılınca
Kırklar´ın kapısın açtım idi ben

Muhammed aşkına salavat verdim
Arşta meleklerin seyrine girdim
Nuh Peygamberle gemiye bindim
Necef Deryası´nda yüzdüm idi ben

Muhammed Mustafa´nın sırdaşı idim
Sultan Süleyman´ın kardeşi idim
Bozatlı Hızır´ın yoldaşı idim
Gürcistan ilini gezdim idi ben

Kâ´be-i Şerif i ben ihdas ettim
Derya´da balığın karnında yattım
Bu aşkın meta´ını çok aldım sattım
Salih Peygamber´e pazar idim ben

Musa ile Tur Dağı´nda gezerdim
Gahi kılıç vurur kervan bozardım
Gahi kalplerdeki sırrı çözerdim
Gönülden gönüle gezer idim ben

Davut Peygamber´e tambur yapardım
Çin´e Hindistan´a meta satardım
Aşka gelir kal´aları yıkardım
Adü sarayını yıktım idi ben

Uhud´da Peygamber´in carına yettim
Hayber´in kapısın koparıp attım
Kul olup Fazlı´ya kendimi sattım
Gadir Hum´da nutkunu duydum idi ben

Şahin idim Şah-ı Merdan kolunda
Ab-ı hayat için Necef Gölü´nde
Şehit düştüm Kerbela´nın çölünde
Sinemin yarasın sardım idi ben

Zulümattan şükür olsun kurtuldum
Yedi kere Hak mizanda tartıldım
Huda emri ile fakr ü faka tutuldum
Onu da kalbime yazdım idi ben

Virane cesette kuru kafayı
Üstaz olub hemen kurdum tefeyi
Dokuduğum bez değildi sefayi
İlmeği elimle çözdüm idi ben

Hamdullah´ım şükür gezdim cihanı
Carıma yetişti keremler kani
Bab-ı Velayet´te kevn ü mekanı
Bir abdal donunda gezdim idi ben