İpsizz! ! Şiiri - Hazan Yağmur

sandığın gibi bir sessizlik değil bu
bir şeylerin geçip gitmesini
öfkenin dinmesini
asla dikiş tutmayacak yaraların
kırılmışlıkların iyileşmesini bekleyiş
hiç değil
ben;
çekip gitmek isteyen ruhuma
uçurumlar kazıyorum şimdilerde
kendini bırakması için
çukurlar açıyorum yüreğimde tırnaklarımla
bakınca sonu görülmeyecek
tahminle derinliği ölçülemeyecek kadar
dipsiz! !

bir kova suyla nadastan uyandıracak
kazıkla şöyle bir eşeleyip
umudu serpiştirecek
sabahında kıyısından güneşin doğacağı
topraklar yok içimde
en son;
nefret kazmasını vurmuştu hatırladın mı?
söz bitmişti hani!
şimdi duygularım kimsenin kucak açıp
üzerini kirletmek istemeyeceği kadar
kan revan
hayallerim desen darmadağın başıboş
sahipsiz!

küs değil suskunum
ki bu;
küs olmaktan da kötü
hiç sesini çıkarmamak
susup oturmakk
herkes kurşun atarken
sebepsiz silah bırakmaktır can pazarında
nefesinden vazgeçmektir
düşlerim yok artık
düşlerime girecek kadar
düşkün olduğum birileri de
yakasına yapışmış asıyorum işte
içinde senin olmadığın hayatımı darağacına
cellada gerek duyulmayacak ayarda
ipsiz!