Mor zambakları sevmedim hiç çocukluğumdan bu yana.
Çünkü; kabristanda görmüştüm daha ölümün ne olduğunu bilmediğim yıllarda.
Bir de vedaları...
Bittiğinde uykusuz kalarak okuduğum kitaplarla,
altına imzamı attığım şiirlerime koyduğum son noktayı...
Hep gidenlerdendi hüznüm, dertlerim benim.
Nefes dışındaki seslerdi çünkü konuştuğum yarenlerim.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
