Ey kalemim…
“Hadi yaz yaz…” diyerek beni baştan çıkarma…
Özbek Koyu’nun yamaçlarındaki bağlarda
Buğday tenli, başak saçlı işveli Rum kızlarıyla
Yarı Türkçe yarı Rumca şarkılar söyleyip
Şaraplık üzümler keseceğim daha yarına
Gün, geceye direniyor boşuna
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Her sana uzandığımda,
Toprağına her yüzümü sürdüğümde,
Gökyüzünden yıldızlar topluyorum senin için,
Yine sen gibi kokuyor o an tenim...
Kırmızı kalemle çiziliyor olsa da hep altları...
Asır altı ettiğim düşlerimin!
Biliyor musun?
Kelimelerim,
Seni anlattıkları için mutlular bu kadar!
Az önce fark ettim!
Asla değişmeyen o sıcaklığınla,
Göz bebeklerimde uyuyormuşsun hala...
Sesinmiş bana umudu anlatan,
Gidişinle eksik kalmış,
Nefes alışlarım...
Kanımın rengini giymiş, sana adanmışlığım!
Seninle kurusun istiyorum kanayan yanlarım...
Biliyorum, sende uyanacaksın az sonra,
Biliyorum, yine sarılacaksın sımsıcak!
Sesinden akacak kulaklarıma,
Yine sen diye duyacağım her şeyi...
Sıcacık hayalleri çağıracak,
İçinde sen oldukça kelimelerimin...
Hangi yöne baksam,
Kimin yüzüne baksam,
Kimin sesini duysam,
Yine sen!
Ben, sen olmuşken bu kadar,
Elim, dilim, tenim...
Dünya adına bildiğim her şey,
Yine sen kalıyor gözlerimde...
Yine bir sen kalıyorsun,
Ömür dağımın doruklarında...
Bulduğum tüm kuytuları,
En köründen karanlığı,
Dahasını yazmadan gel!
Yine yazdım!
Yalnızca yazdım!
Yine sana yazdım seni!
Üzerimden geçen her bakışla,
Canımın nasıl yandığını,
Sana dönmeyen günlerimin karanlığını,
Yokluğundan hediye gözyaşlarımı...
Yazdım!
Gözlerimden düşmeyesin diye,
Gözlerimi sımsıkı kapatarak,
Avuçlarımı kanatarak,
Dişlerimi sıkarak,
Yazdım!
Yalnızca yazdım!
Sana yazdım seni!
Kanımın rengiydi sana adanmışlığım,
Senin içindi “- iPOTEK” koyduğum yarınlarım...
Ve sen!
Artık gelip alabilirsin emanetini!
02.07.2010
Ah Sultanım ah!
Desem mi ki, şimdi;
“- iPOTEK” öyle koyulmaz, böyle koyulur…
Neden bu “- iPOTEK”lerin elle tutulur bir bilgi ve belgesi yoktur?
Bilir misin neden?
O bilgi ve belgeleri, yürek tutar da ondan!
İnan bana bazen hiç mi hiç anlayamıyorum, bu kalbimizin bize oynadığı oyunları… Nasıl oluyor da, o olmazsa yaşayamayacağımız bir organ, bir anda atıveriyor bizi, hayatın dışına…
Biliyor musun?
Yine “harikasın!”
Yine… Yine… Ve yine, bilmem ki kaçıncı kerelerce, benim kalbimi, “o güzel kalbine” “- iPOTEK”ledin sen!
Eline… Diline… Yüreğine sağlık… Ömrüne bereket inşaAllah…
________C a n' s ı n...
___________C a n d a' s ı n...
______________C a n ı m' s ı n...
_______________İ y i k i V a r s ı n...
_____________S e v g i m d e...
_________________D u 'a l a r ı m d a s ı n...
Ne güzel şiir ! Sanki bir öyküdesiniz.Hareketli planın akışı ve öğelerin somutlanışı ile bu algıya kapılıyorsunuz.Şiire ad olan sözcüğün imlediği anlamı dizelere yaslandırılan duyguların peşine takılarak kavramak olası.Gerçeklik çıtasının oldukça yüksekte tutulduğunu görüyor gibiyim.Okumak bir emektir.Bu şiir okumaya değiyordu.Özene / emeğe erdemle.Kutluyorum Öğretmenim.
Sen ye torunun ödesin mantığı işe yaramıyor artık. İş toruna kalmadan kambur kendini gösteriveriyor. Uyanık olmak lazım diyor,Değerli Üstadem. Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 63 tane yorum bulunmakta