Utanıyorum, çocuklara mısra dizmeye,
Nasıl anlatılır umutla beklenen yarın?
Korkuyorum, bebeklerin yüzüne bakmaya,
Soracaklar nedenini ürkek karanlığın…
Bulamıyorum, kâşif gibi gizemli bir dünya,
Yaşamalılar, kendi hallerine bırakın!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Süper dostum ne güzel ve anlamlı bir şiir kutluyorum sizi yürekten...
herkes bir salıncak kursa şu dünyada...mutsuz çocuk kalır mıydı?..haklı sorgularla iyi vurguladığınız anlamlı şiir için kutlarım sevgili yunus...sevgiyle mutlu yaşayınız...
ConnectUS erectus!
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta