İpliklerde Tutunanlara

Utanıyorum, çocuklara mısra dizmeye,
Nasıl anlatılır umutla beklenen yarın?
Korkuyorum, bebeklerin yüzüne bakmaya,
Soracaklar nedenini ürkek karanlığın…

Bulamıyorum, kâşif gibi gizemli bir dünya,
Yaşamalılar, kendi hallerine bırakın!

Ürküyorum, gidilmemiş yollardan gitmeye,
Düşlüyorum, kısa iplikler gönderiyorum
“Gezgin, seyyah…” gibi ezgili kelimelere,
Tutunsunlar sımsıkı, hep sallansınlar diye!