İplerin Ucu Sende Şiiri - Adem Uysal

Nefsim senden el aman,
Tuzakların çok yaman.
Dünyayı istiyorsun,
Dayanır mı buna can?

Ne istedinse benden,
Esirgemedim senden.
İstekler hiç biter mi?
Can çıkmayınca tenden.

Herşeyi istiyorsun,
Daha yok mu diyorsun.
Ne diyeyim ben sana,
Seni Allah doyursun.

Sen nefs-ül emmaresin,
Kötülük yapın dersin.
Ey nefsim gaza gelme,
Gümbürtüye gidersin.

Bu son ikazım sana,
Çatma hiç ona buna.
Hizmetimiz dokunsun,
Gel bu cennet vatana.

Yaklaştık işte sona,
Ölüm var anlasana.
İşlediğin günahı,
Yükleme hemen bana.

Biliyorum suç bende,
Sana uyup gidende.
Ne kadar çırpınsam boş,
İplerin ucu sende.