İpler Kopulur Şiiri - Mahmut Aldemir

İpler Kopulur

Son nefes ağzımda yutsam ne olur
Adresim dünyaysa Azrail bulur
Kaleler yıkılır ipler kopulur
Mahşer meydanında mizan kurulur
Tek bir yol var Tövbe eden kurtulur

Gün batınca çekilir kara perde
Yükler yüklenmez harman kalır yerde
Öyle bir gönlüm var her gün seferde
Seher vakti doğacak şafak nerde
Tabip yok derman arıyorum derde

Zindana atıldım yanmıyor çıra
Bahtım kara etraf karadan kara
Sehpaya asarlar çekersem nara
Arzularsan dostum seherde ara
Şafak sökse sana gelmez sıra

Güreşe hazırım serilse minder
Feryat etsem bu zamanda kim dinler
Kapımı çalıyor gezen gezginler
Dost ararsam sırada vardır binler
Ben beni tanımam cahil desinler

Kapıma gelince sallama kuyruk
Anlatsam dinleyen olur mu buyruk
Roman okuyamam hepsi uyduruk
Göz geldi bağımda üzümler kuruk
Haya derler hepsi değil uçkuruk

Kara sineğim var üretmiyor bal
Sekiz ayaklıya yetişmiyor nal
Gözyaşım deryadır gül bedenim sal
Misafir ol ecel bu gün bizde kal
Uykuyla bağdaşmam gel kapımı çal
Anam bakar durur dönen dili lal
İki ayaklı var insan değil mal
Ayıbımı örter boynumdaki şal
Barışa hasretim uzanmıyor dal
Ağır yük yükleme fazlasını al

Mahmut Aldemir
Kayıt Tarihi : 29.10.2014 20:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mahmut Aldemir