Kanayan bir yaradır içimde değişen her mevsim
Giderken de gelirken de ellerimi yırtar iple çektiğim
Damla damla akar kan benliğimden sonsuza doğru
Ağrıyan omuzlarla dalgalı denizde kürek çektiğim
Kırık düşlerini zincirlerim gelmeden sahile
Bakar dururum geriye geldiğim yerlere
Sıcak ve soğuktan kaçışımı sergiler o boşluk
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta