İpin ucu Şiiri - Emine Sipahi

Bu defa ipin ucunu bıraktım
Evet.. istediğin oldu sonunda
Savaşmaktan yoruldum mu ne
Sessizce bakakaldım ardından
Artık kelimelerde bir anlam ifade etmiyordu

Üşüdüm...üşüdüm sensizlikten mi
Çaresizlikten mi bilemiyorum
Bir hüzün kapladı içimi
Sensiz yıllar nasıl geçerdi
Hayat nasıl yaşanırdı.

Bir hayli zaman geçmişti
Unutmuştum kendimi seni sevmekten
Meğer senin için ne zorlu yollar aşmışım
Kendimden ne ödünler vermişim
Ne çok doldurmuşum içimi seninle

Şimdi.. bir boşluğa düşmüş gibiyim bu günlerde
Sanki dünya tüm anlamını yitirdi
Yemyeşil olan dallarım kurudu
Vakitsiz dökmeye başladım yapraklarımı
Yüreğimi sanki söküp çıkarıyorlar
Kalbim kanıyor... kanıyor...
Bir türlü dinmek bilmiyor

Tek başıma yürüyorum
Bu sevdanın kahırlı yollarında
Yürüdüğüm yollarda otlar kurumuş
Ve olabildiğince onlarda kahırdan sararmış
Varolmak bile bana ağırken
Aşktan duyduğum acıya, sen bu kadar sağırken
Şimdi nasıl geçer sensiz yıllar
Yol uzun...yol uzun
Ve ben gidiyorum.