İpi kopmuş uçurtma gibiyim..
Ne özgürlük umurumda
Ne de görme özürlü rüzgar...
Şimdi nereye kadar uçarım kimbilir
Nerde hangi tele
Yada hangi ağaca takılırım...
Bir yana kuyruğum sarkar
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
bir karamsarlık belki de hayata kızgınlık ama var olan bağlılık... görünmese de... ipi kopmuş uçurtma benzetmeniz tek kelimeyle...müthiş... tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta