Teninin rahlesinde
Akan terlerin tuzuna yatır bedenimi
Ey sevgili
Yüreğimin kangren yaraları kavrulsun
Sessiz gecenin
Cebinden al, ödünç düşlerimi avuçlarına
Yalnız saatlerimin korkularından
Sana savrulsun
Sevabımın örselerinde
Çamurla sıvadım günahları
Cehennem ateşlerinde yansın
Gözlerimde avunsun
Yorgun bedenimden kelimeler gelsin dile
Ağrılı ve sancılı hislerim
Gözlerimden döksün yaşları
Terli avuçlarımın ortasından ruhuna dokunsun
Suskularım gamzeli gülüşlerinde
Koynuna soksun seni
Islak ve nemli
Mahzenlerin küf kokulu odlarında
Ağlasın gözlerim
Rüzgârlar dokunsun geceye
İpeksi şallarla örtsün tenini
Gecenin karanlığına haykırdığım ismini
Tan yerinin ağartısında kulağına okusun
Yarım kalmış bir haykırış boşalsın dudağımdan
Hıçkırıklı boğulmalar kaplasın her yanımı
Yarılsın kanamalı dudaklarım
Kırılsın ellerim kapansın gözlerim
Konuşan dilim lal olsun
Yıkılsın bedenim düşsün yerlere
Günahkâr bedene dokunma
Ey sevgili
Kara toprağın bağrına sessizce sokulsun
Kayıt Tarihi : 7.10.2011 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğimin kangren yaraları kavrulsun
eyvallah...
Güzeldi sayın Nurettin Aksoylu..., kutluyorum...
Şiiri okuyunca aklıma ilk geleni yazmazsam yapamıyorum... Şiir; 'sanki araya sorun girmiş bir sevdanın hemen arkasından gelen pişmanlığı' anlatıyor gibi... Öyle içten ki, kendisine eziyeti 'reva gören' bir pişmanlık.. Bir gönül alma şiiri...
Yine 'imgelerin canlandığı, ruh bulduğu' bir şiirdi... Tebrikler Kardeşim'e....
TÜM YORUMLAR (9)