! ! ! *İpekböceğiyim; Bir Kelebek Olabil ...

! ! ! *İpekböceğiyim; Bir Kelebek Olabilsem*! ! !

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Meskenim bir kozadır, benim en şirin evim
Ne olur.! ..bu ufacık kozayı, alda koynuna….
Sıcakla ısıttığın sinende, gözlerimi açayım

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Tasımda aşım, bir tutam dut..yaprağım
Kendi içimde büyütüp te beslediğim
Sana sevgi ilmeği ören, bir kelebek böceğiyim

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Şimdi en olgun çağlarına gelmiş…SENSİZİM
Öyle ipekler ördüm ki kozamda bir görsen?
Ya içinde kalıp seni, yada kendimi öldüreceğim….

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Şimdi iki seçenekten birini seçeceğim
Ya sevgini göster ki bana, kendime geleceğim
Ya da göstermeyip, kaynar sularda eriyeceğim

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Sevgi kozalarımı örerken, hayli zaman geçmiştir
Kabuğumdan çıkamazken, mevsimlerde geçmiştir,
Ve ipeğimden ayrılırken; kelebek anımda gitmiştir

Ben bir ipekböceğiyim sevgilim
Bir kelebek olmayı, oysa..oysa ne çok istedim
Bir fırsat tanınsa bana, onu şu an isterdim
Kısa bir AN’da olsa, bu AN yeterdi derdim…..

…. Ve sunuldu o AN… Ben şimdi kelebektim
Karanlık kozadan uçan, bir ipek böceğiydim
Uçmak güzelmiş meğer, o güzel anlar benim
En güzel yaşanılan an, tabi ki bu an derim

An’lık bir kelebekte olsam…. Sevgilim
Nefes alabilmek ve kanatlarımın beni
Taşıdığı yere kadar uçabilmektir…ÖZGÜRCE…
Ve..İnsanoğlunun ömrü de anlıktır…DÜŞÜNÜNCE…
Ve kuytu bir köşede kendi eceliyle ölmektir..SENSİZCE….

Halit Demir / 20.07.2004-Erzincan