İpek Yıldız Şiirleri - Şair İpek Yıldız

İçimde fırtınalar eşsiz sessizliği ile korkular salarken ruhuma
Tıpkı bir yabancı gibi kayboldum uçurumlarda
Sadece rüzgarla sağa sola salınan bir yaprak gibi
Yalnızlığı ruhumda sezinliyordum aslında
Gökteki en güzel parlayan yıldız dahi olsa

Rüzgar bana onu getir
Karlı yolların sonundaki lavanta bahçesini
O karlı dağlardan esip kokusunu getir
Rüzgar sen bilir misin gözlerini
İçini titreten bakışı hani
Sar sarmala onu titremesin donuk kalbi

Aslında başka hayatları hayal ederek aldım kağıtla kalemi elime
Ben olsaydım affeder miydim ihaneti diye düşünürken
tüm affedişlerim geldi aklıma sonra kendiliğinden döküldü tüm sözcükler
Affetmedim asla naraları atarken birden sesim kesildi ilk affedişimi hatırladığımda
Biliyor musun
Ben eskiden papatyadan taçlar yapardım kumral saçlarıma. Siyah kalemler çekerdim yeşil gözlerime

Ruhum ayna olsaydı eğer aksedemezdi bedenimi
Kulağım şarkı olsaydı eğer duyuramazdı dudaklarımı
Kalbim etten olsaydı eğer ikna edemezdi yaşamaya
Ama etten değil miydi atan, göğsümün solundaki?