İpek saçlıya mektup.gizli bir alfabe

İPEK SAÇLIYA MEKTUP (2)
(Gizli bir alfabe)

Gözlerin kutlu ferman, yüreğim Anadolu
Ben ki asırlık muştu, bekleyen çınar dalı

En güzel şiirleri, sensin bana yazdıran
Başı bozuk çöllerde, mecnun olup gezdiren

Nedir sende ki bu sır, hakikate varış mı
Geceler boyu bin kez, Allah’a yalvarış mı

Sevda ki ya hep ya hiç, sanki oynanan kumar
Kumarı umudunu, bir tek kaybeden oynar

Bu aşkın hüviyeti, gökler ve kaldırımlar
Katibi sen ve benim, kalemi yıldırımlar

Arasam dokuz şehir, dip köşe kenar kıyı
İzini bulur muyum, çalsam dokuz kapıyı

Gel gör beni aşkının, harında kavrulmuşum
Takatimde kalmamış, rüzgarda savrulmuşum

Kaç zamandır beklerim, biçare sular gibi
Tanrı Dağından inen, yağız ordular gibi

Hayal misin gerçek mi, çözemedim ki nesin
Ya etten ve kemikten, ya yüce bir gayesin

Keşke diye gözlerim, sırlı camlara dalar
Görünmezse hayalin, kırılsın tüm aynalar

Yokluğun böyle ise, varlığın acep nasıl
Yokluğuna ağıtsa, varlığına düşer fasıl

Hilal gibi gözlerin, gökte düş gibi doğar
Yıldız olur yüreğim, feryadı arşı boğar

Öyle ferman gönder ki, dönmesin sana geri
Susmasın bu son beste, açılsın aşk defteri

Sensizliğin alnına, deli kurşun sıkılsın
Senin olmadığın yer, yıkılırsa yıkılsın

Sen ki hakkı buluşum, hak deyip de ölüşüm
Seni hakka gidecek, yegane yol bilişim

Ses ver ipek saçlım, sineme sesin vursun
Dalga dalga bedenim, deniz olup kudursun

FATİH KOCATEPE
(SORGUN)