İpek Saçlıya Mektup-5(saklı bir şiir)

İPEK SAÇLIYA MEKTUP-5
(saklı bir şiir)

Gözlerinde bir yemin, maziden gelen öğüt
Divanımda memleket, kitabemde vatansın
Kıyama durduğunda, susarsa kalem kâğıt
O edebi beldenin, şairleri utansın
Gözlerinde bir yemin, maziden gelen öğüt

Şiir dolu o gemi, yanaşsa bu rıhtıma
Nigâhbanı ruhuma, avuç avuç kor salar
Tayfalar kaç notayı, işler kara bahtıma
Kaç şiiri besteler, kürek çeken forsalar
Şiir dolu o gemi, yanaşsa bu rıhtıma

Usul usul parıldar, göğe tutunmuş bedir
Hangi maşuğa saklar, özlemin betiğini
Kim bilir belki hicran, bir vuslata gebedir
Bu hüzünlü gecenin, kırarken tetiğini
Usul usul parıldar, göğe tutunmuş bedir

Dirilir hülyalarda, suya nakşolan yazı
Yıldızlar azat olur, göğün darağacında
Her nesnenin dili var, her kulun son niyazı
Cemrelenir bir umman, kirpiğinin ucunda
Dirilir hülyalarda, suya nakşolan yazı

Sararım aşkı kat kat, üşenmeden ben yine
Açılan sandıklara, paslı kilit vurulsun
Bir serenat bağladım, tayların yelesine
Erisin parmaklıklar, pencereler kırılsın
Sararım aşkı kat kat, üşenmeden ben yine

Âşıklar vadisinden, koparıp demet demet
Nihavent makamına, hatıralar belerim
Sabrım çelik fanusta, bekleyişim müebbet
Şakayığı göğsümde, sen diye tütsülerim
Âşıklar vadisinden, koparıp demet demet

Bir çerağ terennümü, dinleyip sızacağım
Her şafak atımında, uyandır beni ey yar
Hiç durmadan ben sana, şiirler yazacağım
Simsiyah saçlarıma, aklar düşene kadar
Bir çerağ terennümü, dinleyip sızacağım

Fatih KOCATEPE