İpek saçlıya mektup-3(yitik bir şehir)

İPEK SAÇLIYA MEKTUP-3
(yitik bir şehir)

Sırtlansın hüma kuşu bin yıllık ağıtları
İsimsiz tabutlara girmeden kaldır beni
Aparıp duvarlardan savur tüm kağıtları
El uzat doğrulayım ya da vur öldür beni
Sırtlansın Hüma kuşu bin yıllık ağıtları

Ilgarca koşuşturur yılkılar serabımda
Duyurur sancısıyla vuslatın doğumunu
Kurulur senle şehir delişmen türabımda
Çözersen kapımdaki kör zincir düğümünü
Ilgarca koşturur yılkılar serabımda

Bir ceylan göbeğine üşüşür kelebekler
Fırtına öncesinde limansız gemi gibi
Her aşık sevdiğinden biçare mektup bekler
Dağılmış sere serpe sahilin kumu gibi
Bir ceylan göbeğine üşüşür kelebekler

Bulutlar pervasızca yağmura bilenirken
Islanır yanakları aşk yüklü öbeklerin
Aşıklar divanında şevk ile dilenirken
Günahı olmaz imiş süt emen bebeklerin
Bulutlar pervasızca yağmura bilenirken

Zindanın bağrı yanıp gömerken sensizliği
Gökyüzü katip gibi hasreti kaydedecek
Firari günlüğüne ihbar et bensizliği
Çabuk ol ipek saçlım ruhum kan kaybedecek
Zindanın bağrı yanıp gömerken sensizliği

Titreyen kırmızı gül bülbüle sarılınca
Tenine katre düşer bulutlu bağlarının
Şirin’in şanı için kayalar yarılınca
Tütecek burcu burcu dumanı dağlarının
Üşüyen kırmızı gül bülbüle sarılınca

Acıya esir düşer mürekkep elemimden
Yaramı dağlayamaz volkanın tavlı harı
Bir mumum alevinde sıyrılır kalemimden
Üşüyen şiirlerin tutuşan mısraları
Acıya esir düşer mürekkep elemimden

Bir kandil aydınlatır yüzünü sokakların
Ve gölgem esrik eder kaldırım taşlarını
Hürriyet muştusudur sureti şafakların
Gelişin andıracak ebabil kuşlarını
Bir kandil aydınlatır yüzünü sokakların

İrkilir uykularım çalınca yat borusu
Ninniler kanatlanır hüznümün beşiğinden
Uykular kuşanarak gecenin bir yarısı
Aniden giriversen kapımın eşiğinden
İrkilir uykularım çalınca yat borusu

Fatih Kocatepe