canım oğlum...
can kokulu oğlum benim
bugün yine rüyalarımda
ipek saçlarını okşadı ellerim,
koştuk, oynadık
dünyanın diğer yanına uçurtma yolladık.
Yoldan geçenlere dil çıkardık,
Sen, arkadaş buldun kendine
Ben, çocukluğumu..
Canım oğlum
Can kokulu oğlum benim
Ne de güzel gülüştük
Saçlarını dağıttım, burnumu ısırdın
Hiç altta kalır mısın
Babası kılıklı..
Gözümü açtım birden yoksun,
Yine mi rüyaydı diye
Üzüldüm adamakıllı.
Kayıt Tarihi : 27.11.2011 18:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!